Groene golf

Op weg naar Hoogeveen, via Ommen kom ik door Oudleusen. Een klein plaatsje in de schaduw van de doorgaande weg. Als je er langs snort kun je je bijna niet voorstellen dat er links van je enkele honderden mensen moeten wonen. Verscholen achter lommerrijke bomen en achter een grote kerk. Meer was Oudleusen ook niet: Een voetnoot langs de N340. Een stil bestaan in de palm van het Vechtdal.

Tot enkele maanden geleden. Toen is er in Oudleusen een stoplicht geplaatst! Ik weet wel dat je verkeerslicht moet zeggen, maar in de praktijk betekent dat, dat ik nu moet stoppen in Oudleusen als een locale bewoner zich buiten zijn reservaat begeeft. Als diens auto vanaf de parallelweg de Hessenweg op draait, moet de rest van mobielend en doorgaand Salland een pas op de plaats maken. Oudleusen eist zijn ruimte op! Ach, de vooruitgang eist zijn tol, ook in Oudleusen.

Het zou een druppel in de eeuwigheid zijn geweest als vorige week de zo ontstane, en voor een plattelander al  uiterst gecompliceerde verkeerssituatie in Oudleusen niet opnieuw was veranderd. Naderend vanuit de richting Dalfsen zie ik tot mijn grote verbazing een elektronisch groen oplichten, een volautomatisch aanschietend bord, waarop staat aangegeven dat ik mij in een zone bevind, waarin een groene golf van toepassing is. Een groene bewegende sinus ondersteunt dit bericht. Als ik niet te hard ga, zullen alle stoplichten op groen staan als ik er langs kom, hoe onmetelijk aantrekkelijk!

In mijn euforie vergeet ik heel even dat er in de verre omtrek maar één stoplicht te vinden is: het stoplicht dat ik op dit moment al kan zien en dat 50 meter voorbij het groene golf teken staat. Ik herken een 'rose legging'-moment *. Iemand in de gemeentelijk apparaat van de gemeente Dalfsen heeft in nauw overleg met de bewoners van Oudleusen ontdekt dat het handig zou zijn als je al 50 meter voor het stoplicht weet of je wel of niet zult moeten stoppen. Bovendien zal dit Oudleusen definitief op de kaart zetten, net als bijv. Maastricht waar het groene golftraject enorm gemak heeft gebracht aan passerende automobilisten.

Ik zoek naar een passende metafoor. Het is alsof twee elkaar één maal per jaar passerende handelaren in kamelen tot de conclusie komen dat op de plaats waar zij elkaar nu al drie jaar lang ontmoeten, op de derde maandag in mei, een rotonde moet worden aangelegd.  Of het is alsof .........

Nee geen enkele metafoor kan de werkelijkheid zelfs maar benaderen. Ik denk dat de beide koopmannen in de Sahara hun rotonde zullen aanleggen, en dat hun hoofdschuddende collega's , samen met de de koning van Egypte, Oudleusen als hun metafoor zullen gebruiken.

PS *. Een rose-leggingmoment: Een van Jan-Jaap van der Wal gepikte uitdrukking die mijs inziens opname in onze taal verdient, een beetje als de paarse krokodil. Ik parafraseer:
Het maakt mij niet uit dat een hele dikke vrouw op straat loopt in een kort rokje met een rose legging.
Ik vraag me alleen af: hoe gaat dat 's morgens vroeg?
Zo'n vrouw staat voor de spiegel en ziet al dat lillend vet.
En dan denkt ze: "vandaag echt een dag voor een rose legging".
Dat moment intrigeert me.

Friezen geven gas, begrepen!?

De perswereld is in de war. Een voetbaltrainer heeft een vierde official uitgescholden. Dat hoort niet. Zeker niet als die voetbaltrainer  in de eredivisie werkt. Nota bene bij de club die bijna bovenaan staat in de eredivisie. Wat denkt die trainer wel. Hij moet een voorbeeld zijn

Een voetbaltrainer is boos. Hij is van het veld gestuurd. Door de vierde official. Hoe onbelangrijk kun je zijn! Vierde! In de sport de meest uitgekotste plek die er is! Official: in de sport de plek voor iedereen die iets niet kan! Middenmoter zonder zelfkennis!

De vierde official voelt zich belangrijk. Hij moet in de gaten houden of de trainer tussen de lijntjes blijft. Hij oefent vaak met z'n zoontje van drie op het treinstation. Die mag dan vrij rond lopen, maar tot aan de streep. Want nog verder is gevaarlijk. Dan kun je zomaar worden mee gezogen door een trein.

De wedstrijd loopt niet naar wens. De trainer schreeuwt. De vierde official vindt dat eng. Z'n zoontje schreeuwt soms ook. Hij loopt naar de trainer.
- 'Trainer niet zo schreeuwen'.
Maar de trainer hoort het niet, die let op het veld.
- 'Trainer niet zo schreeuwen'.
De trainer kijkt naar de vierde official. Hij gaat rechter op staan. Z'n lichaam is groot en sterk. De vierde official is bang. Bang dat hij onder de trein zal komen.

De scheidsrechter hoort iemand in z'n oor roepen. Iemand in doodsnood. Het moet een official zijn (de vierde waarschijnlijk), want anderen kunnen hem niet bereiken. Keepers die in elkaar getrapt worden mogen geen zendapparatuur hebben. De scheidsrechter rent naar de kant, naar de man in doodsnood.
'"Hij duwde mij!".
"Je liegt!"
"Nietus!".
"Wellus".

Er is een man in een auto. Er staat een bordje: Leeuwarden rechtsaf. Omdat de chauffeur z'n doel in Leeuwarden zoekt, slaat hij rechtsaf. Maar de straat loopt dood. Erg dood. Een blinde muur doemt op. Fout bordje. Foute bocht. Te vroeg afgeslagen. Toch geeft de man gas. Hij is Fries. Misschien gaat de muur wel aan de kant.

De trainer zit op de tribune. Stuurs kijkt hij voor zich uit. Hij is verongelijkt, boos, machteloos, aangetast in z'n eer. Maar bovenal teleurgesteld, teleurgesteld in het falen van het recht. Omdat de waarheid niet is vastgesteld. Soms is er maar één waarheid, zoals hier. Er is niet geduwd. Het is niet waar. De vierde official liegt! Nooit zal de trainer genoegen nemen met deze belachelijke onrechtvaardige behandeling! Daarom geeft hij gas.

Zoals het een Fries betaamt. Thuis begrijpen ze dat.