Kampioen!

Ik kan niet tegen mijn verlies. Het kost me weliswaar nog meer moeite om dat toe te geven, dan om te verliezen, maar het hoge woord moet er maar eens uit. Op zich is niet willen verliezen niet zo'n slechte eigenschap, zeker voor topsporters, maar als je middenmoter bent is het een reuze handicap. In competatieve situaties is het in mijn geval reëel om rekening te houden met het feit dat verlies op de loer ligt. Ook al ben ik er vijf minuten later weer wel overheen, het verliesmoment zelf voelt als tenminste een onvrijwillige amputatie.

Verlies voorkomen kan leiden tot ongewenst gedrag. Ergens lopen mensen rond die, tijdens een voetbal- dan wel basketbalwedstrijd waarin zij de voze moed hadden mij te bestrijden, geblesseerd zijn geraakt. Niet opzettelijk, maar vanwege mijn niet aflatende inzet. Nigel de Jong is een watje vergeleken met mijn onversneden toewijding.

Nu is er wel iets te doen aan verliezen. Allereerst is het verstandig alle spelletjes, waarbij verliezen een rechtstreekse relatie heeft met een dobbelsteen, te vermijden. Een hekel aan spelletjes hebben waarbij een dobbelsteen de regie voert, is niet al te verdacht. Toch zijn ook die dobbelsteenspelletjes niet helemaal zonder vaardigheid te winnen. Risk, het oorlogszuchtige wereldveroveringsspel wordt toch wel erg vaak door dezelfde mensen gewonnen. Wat ze onsympathiek maakt trouwens. Gelukkig is 'oorlogszuchtig' een andere drogrationalisatie om niet mee te hoeven doen, net als 'geen spelletjes willen doen met mensen waar je een hekel aan hebt'.

Een vierde mogeljkheid om verliezen te vermijden is zwakke tegenstanders zoeken. Als schaker ben ik begonnen bij sterke clubs als Philidor Leeuwarden en SMB (Strijdt met Beleid!) in Nijmegen. Jammer genoeg huisvesten dergelijke clubs extreem veel mensen die kunnen winnen van iemand als ik. Via clubs als Vriezenveen en Blerick, waar ik bijna kampioen kon worden, speel ik nu bij Dalfsen. Voor de zesde keer ben ik deze week snelschaakkampioen van Dalfsen geworden. Van de 8 potjes heb ik er één verloren. Van iemand die alle andere potjes verloor. Het was mijn eerste Dalfsense nederlaag in 7 jaar.

Misschien moet ik weer op zoek naar een nieuwe club.