zondag 3 juni 2012

Ongeremd schrijven

Mijn bloggen zit in het slop. Niet omdat ik geen ideeën heb. Die zijn er genoeg. Ik durf ze alleen niet op te schrijven. Ik loop tegen gedachten van anderen aan, waaraan ik merk dat ik meteen en zonder aarzeling precies het omgekeerde vind. En schrijven gaat alleen goed als je ongeremd kunt schrijven. Zonder gene. Zonder jezelf geweld aan te doen. Zonder te sparen.

Iemand vind dat Halbe Zijlstra subsidie moet geven voor de oude kerken in de provincie Friesland. Prima. Maar waarom geld geven voor het huis van iemand die niet bestaat en waar niemand meer iets van wil weten? Maar er zijn andere opvattingen mogelijk en ook te onderbouwen.

Iemand vind dat iemand anders te dik is, maar als hij dat zegt is de bejegende persoon boos. Dat is niet aardig! Dat zou hij niet moeten zeggen, anders kom ik niet meer op visite. Zelfs al vind ik zelf ook dat ik te dik ben!

Ik vind dat je moet trainen tijdens de looptraining en niet moet rondleuteren. Waarom kom ik anders trainen? Maar als ik dat zeg is de trainer boos. We doen het met plezier. Ik word moe met plezier.

Iemand is prins en gaat buiten de piste skiën. De natie rouwt en ik denk: eigen schuld.
Maar er zijn andere opvattingen mogelijk en ook te onderbouwen.

Er staat een condoleanceregister op internet. Voor Hans Kreijns, een groot bridger. Er is een link naar de rauwkaart. Zijn ze gek geworden? Met een a!! echt waar.

Ik ga met een groep aan een hardloopwedstrijd mee doen. Ze blijken na afloop een rondwandeling met gids te hebben georganiseerd. Ik haat wandelingen met een gids. Iedereen weet dat, want ik ben niet op mijn mondje gevallen. Maar voor de organisatoren is dat niet leuk. Moet ik het daarom niet vinden?

De werkelijkheid is gekker dan de meest chagrijnige blogger kan schrijven. dus houdt hij beter z'n mond. Laten we niet al te eerlijk zijn! Maar er zijn andere opvattingen mogelijk en ook te onderbouwen.