maandag 27 juni 2011

Jopie Huisman

Tussen Drachten en Heerenveen staat een groot reclamebord voor het Jopie Huismanmuseum. Nog maar net. Omdat het bord nu net is geplaatst, denk ik dat het wel slecht zal gaan met het museum. Er moeten meer mensen komen en dus moet er reclame gemaakt. De kost gaat voor de baat.

Ik ben er al lang niet meer geweest. Want ik heb het al gezien. Het is best dapper een museum te beginnen voor het werk van één man. En dan nog een autodidact. Een man ook die misschien nog niet zo lang geleden aan de kunstroute van Workum mee deed. Waar je natuurlijk best mooie dingen kunt zien. Misschien.

Ik vind de echt realistische dingen van Jopie mooi. Toen ik ze voor het eerst zag had ik nog nooit iemand gezien die zo kon schilderen. Zo echt en toch ook weer niet.


Pas later zag ik Terry Rodgers en Jan Worm. Jopie is hun voorganger eigenlijk. Maar ik vond Jopie eerst geen kunst. Toen ik hem voor het eerst zag. Meer een lompenhandelaar. Maar dat zijn geen elkaar uitsluitende categorieën natuurlijk.

Is het kunst? Ik kon het niet laten en heb de afgelopen maanden een eerste werkje over kunsttheorie doorgewerkt.
"Maar is het kunst? " van Cynthia Freeland. Een inleiding in de kunsttheorie.  Geen opwekkende literatuur.  Cynthia (ik mag toch wel cynthia zeggen?) zet veel definities op een rij en kiest er uiteindelijk voor twee:
  1. Kunst is Kunst als het cultureel van substantiële betekenis is, bekwaam gecodeerd in een ontroerend, tot de verbeelding sprekend medium. Deze definitie heeft ze van ene Richard Anderson.
  2. Kunst is een continu onderzoek van ons op de waarneming gebaseerd bewustzijn, en een continue vergroting van ons bewustzijn van de ons omringende wereld. Dat heeft ze van Robert Orwin, zelf kunstenaar.
Ik toets Jopie aan deze beide definities.  Ik vind het ontroerend gecodeerd. Tot de verbeelding sprekend. Jopie heeft mij zeer bewust gemaakt van de schoonheid van het gewone. Mijn bewustzijn van de omringende wereld vergroot. Ik realiseer me wel, dat dat niet voor iedereen hoeft te gelden. Jopie is voor mij dus kunst, al dacht ik eerst van niet. En voor anderen mischien niet, ook al voldoet hij voor mij aan de definitie.

Ik denk dat ik geen kunsttheorie meer ga lezen.
Maar ik ga nog wel terug naar Jopie. Daar kan hij op rekenen.

5 opmerkingen:

  1. Rekenen vanuit de hemel, dan toch.

    Ik herinner mij dat ik lang geleden met mijn ouders nog, eens daarheen afreisde. Ik vond het toen al bijzonder, terwijl ik toen 'kunst' volgens mij nog 'stom' vond.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jopie is inderdaad al lang niet meer onder ons. Z'n museum, als bedevaartsoord of fallus van succes, herbergt z'n werk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. zo echt en toch weer niet...dat is knap toch?
    ik ben fan!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zeker sinds ik een schilderij van zijn buurman ( en vriend, Pieter Shoen) bezit wil ik er heen. Ik kom daarna hier terug met mijn reactie.

    BeantwoordenVerwijderen