Vakantieschaak

Het is zover. De weken waarin we de rest van ons leven gaan goed maken, staan weer voor de deur. Vanmiddag nog probeerde ik genuanceerd te zijn, nu kan ik mijn gekste ik de vrije loop laten. Mijn omgeving lijkt er het hele jaar naar te hebben uitgekeken, en toch zie ik mensen gaan als met de staart tussen de benen. Waar moet ik heen? Wat moet ik al die tijd?



Bron: lezersenboeken.blogspot.com

Ik persoonlijk heb gelukkig geen probleem. Aangezien het allemaal niet zoveel zin heeft, ga ik iets doen wat alleen in zichzelf zin heeft: ik ga mee doen aan een schaaktoernooi. Vroeger was dat vooral leuk omdat ik een beetje kon schaken. Tegenwoordig moet de locatie van het toernooi de moed er in houden. De oneindige angst om ooit met 0 uit 9 voor paal te staan neemt al onmetelijker vormen aan. Maar Griekenland, in het bijzonder Ikaria, waar de grote Ikarus vanwege zijn hoogmoed werd gestraft, lijkt een passende locatie voor een schaker op retour.

Als ik van mijn plannen vertel, als antwoord op de obligate vraag:"en waar ga jij naar toe?", zie ik mijn gesprekspartners meewarig schrikken. Interessant en onmogelijk tegelijk. Het gezonde verstand vaart meestal ook meteen uit het hoofd: "Is dat internationaal?"

Elke keer moet ik me weer inhouden. Fatsoenljik blijven. Hoezo stomme vraag? Stomme vragen bestaan niet, alleen domme antwoorden. ..... Glimlach.

Vanmorgen mocht ik dat nog niet zeggen. Maar nu schreeuw ik het uit: "Nee schat, het Overijssels kampioenschap wordt dit jaar op Ikaria gehouden!" Nou goed?