Op een stenen zuil midden in het bos staat:
Mevrouw U.M. Kneppelhout geb. van Braam
en
wijlen haren onvergetelijken echtgenoot
Het dankbare Oosterbeek
Zij wordt genoemd. Hij is slechts het 'onvergetelijken' aanhangsel. Hoe ongewoon!
Ook het lettertype van zijn anoniemen bestaan is veel kleiner dan dat van haar bijdrage. Het geheel doet vermoeden dat zij aanzienlijk meer aan de dankbaarheid van het Oosterbeekse volk heeft bijgedragen dan hij. Ook al omdat zij blijkbaar nog leeft en hij al 'wijlen' is.
Ik gun haar deze blijk van hulde, die ze ongetwijfeld verdient naast deze, in mijn gedachten nu al, grijze echtgenotelijke muis. Hoe onvergetelijk hij ook misschien was! Mijn fantasie ziet haar helemaal zitten.
Enig zoekwerk levert op dat zij Ursula heette en hij Jan. Hij schreef humoristische en moralistische verhalen. Voor zover dat samen kan gaan. Verder was hij aristocraat en filantroop, die kunstenaars ('behoeftig talent' (!)) kansen gaf, en een aanhanger van Thorbecke.
Over haar is bijna niets bekend. "Ursula van Braam overleed als weduwe op 18 mei 1919 op De Hemelsche Berg te Oosterbeek, een landgoed dat Johannes Kneppelhout in 1847 had gekocht en waar hij vanaf 1851 permanent woonde. Hij overleed in 1885 na een langdurig lijden", aldus Wikipedia.
Zoals meestal overstijgt fantasie de grauwe werkelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten