Mulisch is dood. Het zat er aan te komen. Iederen wist het, maar niemand wilde het toegeven. Ik heb er een gemakkelijk verdiend punt mee gescoord. In het kerstspel. Het is zondag. Natuurlijk is het zondag. Ook in z'n dood is Mulisch groots. Zodat het journaal de hele dag helemaal aan hem gewijd kan worden. En zo hoort het ook.
Mulisch was een vriend van Donner. Mijn held. De man die overleed op de dag dat mijn zoon werd geboren. Die Donner was de hoofdpersoon in de ontdekking van de hemel. Stephen Fry, de vertolker van Donner, was de belichaming van de wereld, of beter het wereldbeeld, dat ik kende uit mijn jeugd.
Mulisch was gelieerd aan Cuba. Het socialistisch paradijs. De verbeterde versie van Rusland. Daar waar het wel goed zou gaan. Castro als voorvechter voor de armen. Tegen het analfabetisme. Samen met Che Guevara. Ikonen van een tijd. Was die Cubaconnectie een vergissing? Mulisch vond dat wel, maar had er geen spijt van. "Je moet niet spugen in de bron waaruit je hebt gedronken".
Mulisch was een ijdel mens. Of iemand die z'n eigen PR goed verzorgde. Iets waar Jan Cremer om werd geprezen. Op mijn middelbare school was er een vast verhaal over Mulisch. Zittend in de lobby van Krasnapolsky werd er ieder uur omgeroepen:
-"Telefoon voor de Heer Mulisch".
- "Dat ben ik"
Maar hij ging niet opnemen. Het was een door hem zelf geënsceneerd toneeltje. Een demonstratie van bewuste grootheid. En van sterfelijkheid.
Mijn kennismaking met Mulisch: 'Wat gebeurde er met sergeant Massuro?', een verhaal in een Prismapocket (kostte 20 frank, minder dan een gulden vermoed ik) over iemand die compleet versteende. Vreemd maar fascinerend verteld. Daarna kocht ik 'Het zwarte licht', waar ik nog meer onder de indruk was. Kocht elk boek van hem dat ik te pakken kon krijgen, maar dat was hier niet eenvoudig. Zo heeft het 20 jaar geduurd eer ik iemand ontmoette die een beetje wist wie Mulisch was.
BeantwoordenVerwijderenHet verhaal dat je citeert over die telefoon wordt hier nog versterkt door de bewering dat hij eerst opstond om zichzelf vanaf de receptie of zo te bellen.