Met de trein

Ik zag op TV dat de NS een onderzoek doet naar de kwaliteit van haar toiletten. Dat is goed. Treintoiletten zijn plaatsen, die je bij voorkeur vermijdt. Als je er toch onontkoombaar moet zijn, en je plast er, doet de doorspoel het meestal niet. De hendel heeft vooral veel loze bewegingsruimte. Dat heeft ook degene voor jou al gemerkt. De etensresten in donkerbruine dan wel donkergele versie zijn vaak nog beschikbaar.

De NS heeft een bijzondere onderzoeksmethode bedacht. Met een camera wordt het toiletgedrag van de bezoekers verkend en vastgelegd. En wel zodanig dat de toiletbezoeker onherkenbaar blijft. Tenminste voor de NS kijker. Want thuis zal er wel eens iemand het al dan niet erecte huwelijksgereedschap herkennen.

Ik weet niet precies hoe ik in moet schatten, dat ik ergens in een NS kantoor voorbij kom als proefpersoon. Ik stoot in beeld waarschijnlijk mijn teen aan de deur en kan de waterkraan niet vinden of druk op knoppen waarvan ik denk dat het de waterkraan is, maar er komt geen water. Zie ik er erg dom uit? Of in ieder geval onpraktisch? Wordt er om me gelachen, op welke manier dan ook?

De eerste conclusie is ook al bekend: De emancipatie heeft opgeleverd dat alle mannen tegenwoordig de bril omhoog doen. Ook al zoiets. Bij mij valt die halverwege de klaterende straal dan altijd naar beneden. En zo richt ik meer nattigheid aan, dan als ik de bril naar beneden had gelaten.

Nee het is beter om maar niet na te denken over dergelijke berichten.
Ik zal opletten hoe het toilet in de nieuwe treinen er uit ziet.