Onderzoek

Als ik het herentoilet binnen kom, zijn er drie deuren. Geen van de drie deuren herbergt een urinoir, dat weet ik inmiddels. En terecht. Een urinoir achter een deur is net als een dichtgetimmerd raam. Een man in een urinoir hoor je te zien. In de meest letterlijke en spetterende zinnen van die woorden.

Als ik binnen kom kan ik kiezen. Ik kies bijna altijd de rechter deur. Maar soms ook wel eens de deur aan de linkerkant. Bijna nooit kies ik de middelste deur. Eén keer koos ik 's middags om één uur de linkerdeur. De WC eend van de schoonmaakster van de vorige dag was nog niet één keer door gespoeld. Links is dus niet populair! Of er is die dag nog niemand geweest.

Elke keer als het moment van keuze daar is, heb ik de bijna onbedwingbare behoefte eens een onderzoek te doen naar het keuzegedrag van de toiletbezoeker. En waarom ook niet. Er wordt dagelijks wel aan mij gerapporteerd over één of ander onbelangrijke vondst. Dus ook ik heb zo m'n onderzoeksbehoeften:
Welk toilet is het populairst?
Hoe liggen de verhoudingen tussen de toiletten?
Wat zijn motieven van de toiletbezoekers om de deur te kiezen, die ze uiteindelijk nemen?

In het aangrenzende damestoilet zijn ook drie deuren. Hebben dames hetzelfde keuzepatroon en -gedrag als mannen? Zo niet, wat zijn dan de wezenlijke verschillen in drijfveren?

Ik zou gemakkelijk een hele dag turvend kunnen doorbrengen in het toilet. Aansluitend interviews doen. Maar dat kost natuurlijk veel te veel tijd. Alternatief is dat ik een turflijst neer leg en mensen vraag aan te geven naar welk toilet ze zijn geweest. Probleem is dat dan mijn psychologenachtergrond weer de kop op steekt. Een dergelijke lijst is vast van invloed op het keuzegedrag. En zelfs als ik kans zou zien mensen te vragen dat achteraf te doen, zou het van invloed zijn op de volgende keer. Het hele toiletkeuzegedrag is dus een bijna ononderzoekbaar fenomeen.

Je moet je zelfs afvragen of het in de openbaarheid brengen van deze vraagstelling al niet de hele vraagstelling definitief bederft. Jammer. De zinloosheid van het onderzoek is zo aangrijpend, dat ik me bijna niet meer kan bedwingen.

Jammer dat alles zin moet hebben.