Mijn oma is verkracht. Niet echt hoor. Het is al een rare zin om te typen.
Schrijf zonder scrupules, is een tip voor beginnende schrijvers. Weet waar je grenzen liggen, een tip voor mensen die op zoek zijn naar de zin van het leven.
Eigenlijk was "mijn oma is verkracht", de eerste zin van mijn blog van gisteren. Een mooie aandachtstrekker zeg maar. Ik durfde het niet aan. Wat voor sommige mensen een onderzoeksdilemma is, is in een andere wereld een keiharde en nauwelijks onder ogen te ziene waarheid.
Mijn buurman behandelt een serieverkrachter van bejaarde dames. Misschien was de verkrachter wel iemand uit de controlegroep van mijn blog van gisteren. Een offer, gebracht voor het goede doel.
Met dit resultaat is het onderzoek misschien een wezenlijke stap verder. Offers zijn onontkoombaar. Als het maar niet mijn oma is.
Nederland moet zijn goede werken blijven doen in Uruzgan. Soldaten sterven voor een betere wereld. Wat is de zin van hun dood? Hun bijdrage aan de eeuwigheid? Groot natuurlijk!
Het biedt vast weinig troost aan hen die een dierbare verliezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten