Ik ga een verhaal vertellen. Op een avond voor vertellers. In de categorie 'Non fictie'. Het is niet eenvoudig vast te stellen wat 'non-fictie' is. Aan tafel las mijn vader uit de bijbel. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat dat pure fictie was, maar mijn vader denkt nog steeds dat dat non-fictie is. Hij sloeg daarbij het Hooglied over. Omdat dat voor hem fictie was? In welke betekenis dan ook.
In de Bijbel stonden ook fictieve verhalen. Die heetten 'Gelijkenissen'. Ze betekenden iets anders dan er stond. Die moesten dan worden uitgelegd door de dominee. De betekenis lag er gelukkig bovenop. Daarom had hij met de uitleg minder moeite dan met de veronderstelde non-fictie.
Non-fictie schijnt een ander woord te zijn voor 'waar gebeurd'. Ik houd het meer op waar-achtig. Een verhaal is wat je ervan onthoud. En wat je er van maakt. Als het maar goed wordt verteld. Of als het een goede verhaallijn heeft. "Wie geen verhaal kan vertelen is gewoon slecht opgevoed". Mijn favoriete spreuk van de coachingskalender. Verhalen vormen samen een leven. Het leven is een verhaal.
De avond is in de voormalig synagoge. Fictie of non-fictie. De plaats is perfect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten