Dood

Sommige mensen vinden het eng als je over de dood begint. Misschien ben je wel levensmoe en dat geeft weer allerlei verantwoordelijkheden voor de omgeving. Anderen zijn er bang voor. Inmiddels is dat niet meer nodig.

Adam en Eva werden door God gevraagd om niet van de 'boom van goed en kwaad' te eten. Dat was niet slim van God. Nu wisten Adam en Eva plotseling dat die boom er was, en wat erger was, ze wisten nu ook dat er goed en kwaad bestond. Wat een ellende! Dat is nou bewustzijn.

God beloofde hen echter dat ze ooit in de hemel konden komen. Dat is een plaats waar geen besef meer is van goed en kwaad. Tenminste: er is alleen maar goed. En dat is raar, want je weet alleen maar dat iets goed is als je ook weet dat er kwaad is. Je weet alleen maar dat je in de hemel bent als je weet dat er ook mensen in de hel zijn. En daar voel je in de hemel dan weer niets bij want dat is een vorm van ongelukkig zijn: "medeleven".

Of er is geen medeleven, d.w.z. geen bewustzijn. En dat is jammer want dan weet je niet waar je bent. Dus als je dood gaat lever je je bewustzijn in. Daarom duurt de hemel ook eeuwig.

Je hebt er geen weet van. Het maakt dus ook niet uit of je in de hemel of in de hel bent. Je bent bewusteloos. Er is geen bewust zijn meer. Gelukkig maar. Jammer dat het leven daarmee ook geen zin meer heeft!

Of is dat dan de grote meevaller?