vrijdag 13 februari 2009

De eerste dag

Ik ga dus bloggen. Je ziet maar weer wat er van komt als je je met de jeugd af geeft. Mijzelf kennende zal het wel een weekje of zo duren en dan slaat het dood. Of gaat dit eindelijk de dodelijke columns opleveren waar de wereld al jaren niet op zit te wachten? Ik weet het niet.
En zo hoort het ook. Ik ben immers een fervent aanhanger van de Tao en het werk van Lao Ze.
De verste reis begint met de eerste stap. Iedere dag komt er weer een nieuw cliché tot leven.
Niets heeft een doel. Ook bloggen niet.

1 opmerking:

  1. Men zegt dat wie goed weet te leven
    geen tijgers of buffels tegenkomt op zijn pad.
    Het slagveld verlaat hij zonder geraakt te zijn.
    Een wilde buffel vindt geen plek om hem met zijn hoorns te raken.
    Een tijger vindt geen plek om zijn klauwen in te slaan.
    Een wapen kan hem niet deren.
    Hoe kan dat?
    Dit kan omdat er in hem geen ruimte is voor de dood

    BeantwoordenVerwijderen