maandag 14 december 2009

Zomaar een dag

Als ik om 07.25 in stap blijkt dat een collega op mijn voicemail heeft ingesproken van de telefoon, die ik abusievelijk het hele weekeinde in de auto heb laten liggen. Ze is ziek en zoekt voor haar opdracht van vanmiddag een vervanger. Omdat dit nu eenmaal tot mijn managementtaken behoort, en er voor 08.00 uur geen secretaresse beschikbaar is, spreek ik in bij twee collega's die dit wellicht zouden kunnen doen. Die collega's zijn nog niet op pad of misschien zelfs wakker. Ik benijd hen. Na deze merkwaardige voicemailcommunicatie (is het wel communicatie, nee natuurlijk!) bel ik de zieke collega terug dat e.e.a. in de week is gezet. Ik beloof haar voor 12 uur te laten weten of het lukt. Anders moet de opdracht maar af worden gezegd.

Omdat mijn handsfree zoek is, is dit toch een eng uurtje geweest. Nu rol ik de file uit (belachelijk druk is het op maandagochtend) en een vergadering in. De economische crisis, of die nu wel of niet bestaat, heeft als effect dat er harder in mensen geknepen moet worden, dat is wat er over blijft voor mij. Ik erger me daar aan, en ben het er niet me eens, maar kan ook weinig doen.

Als al het vergaderen is afgelopen, mag ik een toespraakje houden voor een groep directeuren, over de kwaliteiten van hun personeel. Liefde voor het vak van leerkracht. Heel graag! Het vakmanschap van de leerkracht druipt af van de filmpremiere m.b.t. intensieve taalklassen, die ik mag mee vieren. Eindelijk mensen die trots mogen zijn op hun vak. En een collega die dat ook mag. Gewaardeerd i.p.v. uitgeknepen? De zeemeermin kan ik nu koppelen aan de echte wereld. Waar bloggen al niet goed voor is.

Als ik naar buiten loop realiseer ik me dat ik de ziektevervanging helemaal ben vergeten en niet heb geregeld. Enigszins panisch bel ik de zieke op. Natuurlijk heeft alles zich vanzelf opgelost. Nog net op tijd ben ik in de schouwburg om Maarten van Roosendaal te zien. Hij slaat me om de oren met die dingen in mijn leven, waar ik (vandaag?) te weinig tijd aan besteed. Altijd goed die Maarten.

Half één rol ik m'n bed in. Weer niet geblogd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten