Ik was in een winkel waar ze schaakborden en - stukken verkopen. Ik heb al een schaakbord, maar een winkel die schaakstukken uitstalt, heeft een ononderdrukbare aantrekkingskracht op mij. Jammer genoeg is het niks. De stukken staan wel op het bord, maar niet in de goede opstelling. En het bord ligt fout! Een doodzonde. Daar waar de stukken staan hoort het zwarte vakje links. Als je dat niet weet, kun je net zo goed geen stukken in de etalage zetten. Geen schaker zal ooit iets bij je kopen. Misschien komt een schaker onopvallend even binnen en zet de stukken goed, of legt het bord recht. Omdat hij het niet aan kan zien. Uit eerbied voor het spel. En vooral uit medelijden met het bord. Dan sluipt hij weer weg. Grote kans dat de winkeleigenaar het niet eens merkt.
Willem Vermeend staat in de Volkskrant. Op een foto, achter in zijn tuin. Hij heeft daar een groot schaakbord aangelegd. Hij staat tussen de stukken. Willem is een redelijk schaker weet ik. Maar zijn stukken worden op de foto overwoekerd door onkruid! Hij is niet netjes op z'n schaakspel! Hij staat er om te laten zien dat hij schaken leuk vindt. Verder niets. Het verhaal gaat over zijn boodschap.
Ik weet niet eens meer waar het over gaat. Willem had beter moeten weten. Geen schaker zal de boodschap ooit tot zich nemen. Wat een gemiste kans. Wat een blunder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten