Lopend door de sneeuw vind ik plotseling dat het maar raar spul is, die sneeuw. Het ligt daar maar, terwijl het niets voorstelt. Als je het vast pakt is het zo verdwenen. Pak je het niet vast, dan blijft het liggen, als poedersuiker op een te koude oliebol. En niemand vind het raar.
Kijk eens hoeveel sneeuw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten