Voor mij rijdt een auto. Of beter een busje. Op de achterkant een plaatje van een ezel. En de woorden 'stichting' en 'IAA'. Mijn verbeelding werkt meteen op volle kracht. Ik zie iemand voor mij, die z'n lege leven vult met het verzorgen van bejaarde ezels. Nu heb ik een onbedaarlijke hekel aan dit soort dingen. De dierenambulance zal mijn steun niet verwerven. De partij voor de dieren kan op mijn onverdeelde afkeer rekenen. Mensen die hun kat, cavia of hond op de dierenbegraafplaats onder een steen te ruste leggen, kunnen mijn hoongelach tegemoet zien. Natuurlijk kun je lol hebben van- en met dieren, maar alleen als je ze serieus neemt: als dier! Al dat gedoe alsof dieren mensen zijn, maakt me kotsmisselijk. Het zal m'n boerenachtergrond wel zijn. Op het busje ondertussen ook het obligate internetadres. Iets met 'de Kleine Hoeve'. Ik verbaas me over het webadres. Waarom niet stichting iaa.nl? Thuis maar even opzoeken.
Eenmaal achter de computer google ik op de stichting IAA. De stichting IAA blijkt te huisvesten in Vriezenveen. Nieuwe stekels komen overeind. Het toeval wil dat ik in Vriezenveen heb gewoond. Het is een buitengewoon 'Godvrezend' dorp, en meteen ruik ik de doordringende geur van bejaarde gereformeerde ezels, net terug uit de zending. Maar ik kan God niet ontdekken op de site. Gelukkig maar.
Als ik de site bezie ben ik vooral verbaasd. Het blijkt te gaan om een stichting die tot doel heeft "kinderen en volwassenen met levenslooppsychologische en/of pedagogische problemen of stagnaties, te stimuleren en te begeleiden in hun ontwikkeling. Dit door gebruik te maken van interventies met ezels (equus asinus)".
Interventies met ezels??!?
IAA staat voor Interventions Asinus Assisted. De kleinschalige site van de stichting IAA roept een mengeling van respect en medelijden op. Ook de kleine hoeve blijkt van andere snit dan de eerste indruk deed vermoeden: Ze houdt zich bezig 'onthaasten en vertragen'. En onthaasten en vertragen kan op mijn onverdeelde sympathie rekenen. Wat nu? Ik ben toch aan het denken gezet. Al zie ik mij voorlopig (d.w.z. de eerste 100 jaar) geen ezeltherapie volgen. 'IAaaa...'
Ik word ingehaald door een busje van de stichting Kaketoe. Het gaat over papegaaienzorg. Mijn allergie doet het gelukkig nog.
Er zijn natuurlijk wel grenzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten