zaterdag 16 januari 2010

Het einde van de politiek

Ik heb besloten dat ik niet meer ga stemmen. De laatste keer met de Europese verkiezingen was ik het voor de eerste keer in 34 jaar vergeten. Ik heb er een nacht wakker van gelegen. Nu weet ik dat mijn slimme onderbewuste mij al weer op het nieuwe spoor aan het zetten was.

De wijzen van de raad van Maastricht hebben besloten burgemeester Leers naar huis te sturen. De enige CDA'er die nog enigszins te pruimen is in Nederland moet weg, omdat de PvdA-ers zo nodig roomser moeten zijn dan de paus. Daar waar er nog maar één iemand in Nederland de problemen van drugsrunners en justitie in combinatie met het uitstekende Nederlandse drugsbeleid, een beetje lijkt te begrijpen, mag hij geen fout maken. Waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. De mensen die nooit fouten maken hebben weer besloten.

Balkenende hoort Davids en zegt wat hij er van vindt. Hij doet wat iedere Nederlander begrijpt. Maar dat mag niet. Politiek zit zo in elkaar, dat je niet mag zeggen wat je vindt. Dat is om er voor te zorgen dat iedereen in Nederland kan zeggen wat hij vindt. Logisch toch?

Ik hoor mijn vrienden al vol onbegrip hun wijze hoofden schudden. Frits Wester legt het nog één keer uit. Dat ik er zo weinig van begrijp! Maar wees nou eerlijk: Zoiets is toch niet uit te leggen? Geen wonder dat het volk op de politici kotst. En de commentatoren, maar ook de linkse elite zijn onderdeel van het spel en de enscenering geworden. Ze kunnen zelf niet meer zien hoe bizar de wereld van de politiek alleen nog maar tot een spel is geworden, los van iedere realiteit. Wanneer wordt die politieke cultuur afgeschaft? Op die partij stem ik!

Ik ben me al weer aan het bedenken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten